Muzeum II Wojny Światowej
Rada Ministrów 21 kwietnia podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego „Budowa Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku”, przedłożoną przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego.
Wprowadzono zmiany, które umożliwią dokończenie budowy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, która jest finansowana w ramach programu wieloletniego od 2011 r.
Ma to być placówka, która jako pierwsza na świecie w sposób całościowy pokaże przebieg i charakter najbardziej dramatycznego konfliktu zbrojnego XX w. Dzięki stworzeniu nowoczesnej wystawy głównej i organizacji wystaw czasowych instytucja ta ma sprostać wyzwaniom współczesnego muzealnictwa. Stanie się również międzynarodowym ośrodkiem naukowym zajmującym się studiami nad II wojną światową i instytucją edukacyjną. Będzie upowszechniać wiedzę o tym wydarzeniu, pielęgnować pamięć o jego ofiarach i bohaterach, a także zwalczać nieprawdziwe i krzywdzące określenia typu „polskie obozy koncentracyjne”.
Zmiany wprowadzone do programu wieloletniego polegają na przesunięciu terminu zakończenia budowy muzeum na 2016 r. (obecnie jest to 2015 r.) i zwiększeniu finansowania programu o 90 500 000 zł do 448 932 000 zł (aktualnie jest to 358 432 000 zł). Przesunięto również na 2016 r. środki niewykorzystane w latach 2013-2014 (81 846 000 zł) i kwotę zaplanowaną na 2015 r. (3 103 000 zł).
Wydłużenie okresu powstawania muzeum i przeznaczenie dodatkowych środków na jego budowę jest konieczne z kilku powodów.
Jeśli chodzi o konieczność przedłużenia okresu powstawania inwestycji, to przede wszystkim w końcu 2013 r. wystąpiła awaria drogi miejskiej, która uniemożliwiła przez kilka miesięcy dojazd ciężkiego sprzętu na plac budowy. Jednocześnie okazało się, że warunki hydrogeologiczne są trudniejsze od przewidywanych, co wymagało zastosowania dodatkowego sprzętu specjalistycznego. Z kolei konieczność przeznaczenia dodatkowych środków na budowę muzeum ma związek z rozstrzygnięciem przetargów na: wykonawcę tzw. suchego wykopu oraz generalnego wykonawcę kubatury budynku, instalacji i sieci zewnętrznych, a także wykonawcę wystawy stałej. Wyniki postępowań przetargowych okazały się cenowo dużo wyższe niż to planowało muzeum.